C E RTM 0. NTA I. &vita. Tu enim dixisti ore tuo fancto & Benedi cto, panisquem ego dabo, caro mea efi promli et vita. Qui inconcut me, vixerpropter me:ipse manet in me, & ego in eo. Ego ſum panis viuus, qui decre. od.fcendi. Si quis manducauerit ex hoc pane, incri sternum. Faus dulciſsime;ta na pulorum cordis meis vesentiam tuauitatem amoris tui. Sana s iud ab omni languore, vt nul- lam prxterreſentiat dulcedinem, nullum prx- ter requxrat amorem, nullam prxterte amet pulchritudinem, pa is candidissime, habens o- mne delectamento & omnem laporem, qui nosdere femper reticis, comedatre cor meũ & de cedine faporis tui repleantur viſcera ani- menser. Man. i. rte Augelus pleno ore in pa tria, manducerre peregrinus homo pro modu- lo fuo, ne deficere possit in via, reli recreatus slatico, panis fancte, panis vine, panis, pul- cher. Fanismunde, qui defcendisti de corro, & das vitam mundo, veni in cor meum, & mun- da me ab omni inquiramento carnis &ſpiritus. Intra in animam meam, fana & fanctificame in terius & exterius. Esto curamẽtum, & continua falos corporis & animx mex. Repelles me inti diantes mihi boties, s cedant procul a poten- tia prxfentix tux, vrforis & int s munitiis, per I! tecto tramite ad regnum tuum perueniam, |
![]() |