l.os Gonlellores. xi7 papa prelixit in indultis ipsis Ltanquam me dium ad illum finem j̃non potefLferueri in aliquo caſus, quan. l. q. cotrarium oportet fa cere ad conſequendum finem per ipſum Pa- pam intentum, sicite tatis motius negligitur lectis, dum ea que notat Panor in. c. Vniuerit tatis de fen excos, licet etiam verba incuriti cop. iiium loneor, quia tunc funt lumenda intentum contrarium, vt dicit, glo. Nam nõ efLcurandum de verbis, quando de intentio- ne legis, atoris conflat. lege, Scire legis, fl. de legi. & ind. c. intelligentia. Et ideo prte fati atto tratres, fine alia licentia viendi iti dultis, posſunt eis vis, in quantum viderint effe vtile profidei augmento. Et in hoc tam fecuri funt in cõſcientia, licut illi qui eis v.u tur de licentia ſuorum prelatoris. Hoc dico, quia ille calus nonnunquam. Sic contigit, & quotidie contingere potefL his , quos "sui prelati ad remota mittunt prseficientes eis vnum ex eis in pratiarum, qui poterit mors, & tunc tales ex his que lite dixi, sciant perdi- niſsionem hic positam quid tunc agere pol- lint, &" debeant. 8. Circa illa verba Bull.e. & quibus ipti de t fratribus fuis indictis lucitis "con. moranti |
![]() |