Aduertencias pars Monachorum dictorum ipsi Archiepiscopo. Dubitatum iustos, flex a succellores.e. prius te stus si didum extendebatur est potestiones quae pollet acquisierunt diái Monacis, tan soloro deber, e intestigs de pescilion, bue tuue habir;, &c. Kespercir Papa, quod de om nibus quia ex eius indeficixerem, ltit deciosas Episcopate, excit, Monachii, nit. xxxiii. odo, ĩsi peruerit ex. epille tteressex ille videtur de preteries, qua tunc habebantur. &c. futuris, qũe pest a stabito font. 9.uia in beneficile plenistima debetur interpretatio adhxxxieri, & vox & eadem re, non debet diuerso trrecen- seri. Ex his probatur ei, dicta concessio Paull. 4. l. ratribus Pre, sicatoribus ficta. & similiter fixe qui nobis acies facta ab eodem fuerat debet extendi ad prigitesia futura cõcedenda perfuo, succellore, 9.uod quidem est ocia- rium pro intelligendi. Prinites. xx. Et nescio, an in"rero corpore seris inueniatur textus si- milis isti, de quo facit essione, fefle, liae s. p. fuertices, sili exxxiis, in contiis. x. c. Iter essio ad interpretatis.-o, quia quo ad cor, municatio re oportet deteturis, liarissentio alios solum de prox. xxx. 1. eti, liarior, supersto, nis, a no- tat, et intelligitur prauitestum concelixxiii co " " " " " " " tra iuris. |